آنتوان هانری بکرل

دربحث زندگی نامه ی دانشمندان تصمیم برآن شد امروز زندگی نامه ی دانشمند فرانسوی ،آنتوان بکرل ،کاشف پرتوزایی رابنویسیم.

"آنتوان هانری بکرل"درخانواده ای ازدانشمندان فرانسوی درسال 1852به دنیاآمد.بکرل دررشته ی مهندسی راه وساختمان تحصیل کرد(1874تا1877).پس از گرفتن درجه ی دکترا درسال 1888درپلی تکنیک به تدریس فیزیک پرداخت.اودرسال 1892به عنوان پژوهشگر درموزه ی علوم طبیعی پاریس به کارمشغول شد .پدروپدربزرگش نیز همین شغل راداشتند...

        

بکرل پدیده ی فسفرسانس طبیعی (جذب انرژی به وسیله ی بلور وگسیل مجددانرژی آن به صورت نور)دربلورها را مورد مطالعه قرار داد.پس ازکشف پرتوهای ایکس در1895به وسیله ی رونتگن اودراین فکر بود که آیا موادفسفرسنت ممکن است پرتوهای ایکس تولید کند.

                    

اویک فیلم عکاسی راکاملا پوشاند وآن را درمقابل نورشدید خورشید ویک بلور فسفرسانت قرار داد.این بلور ترکیبی از پتاسیم سولفات واورانیوم بود .اگرنورخورشید سبب شود که بلور ، پرتوهای ایکس گسیل کند،این پرتوها می توانند ازپوشش فیلم بگذرند وبرآن اثر کنند.وقتی اوفیلم راظاهرکردمتوجه شد که فیلم سیاه شده است .او باقراردادن یمک سکه بین فیلم وبلور ،آزمایش رااصلاح کرد.فیلم ظاهرشده  تصویرسکه رابه وضوح نشان می داد وحاکی ازآن بود که این که این بلور واقعا پرتوهای ایکس تولید می کند.

      

درمارس 1896،هوای ابری مانع ازانجام آزمایشی شد که بکرل با فیلم عکاسی انجام می داد .اوفیلمی را که در کاغذپیچیده بود درکشوی میز خود قرار داد ومنتظر ماند تاهوا صاف شود.به دلیل اینکه هوا همچنان بدبود ،تصمیم گرفت فیلم را ظاهر کند.بکرل متوجه شد که فیلم شدیدا سیاه شده است .اودریافت که بعضی از نمونه هایی که درکشوی میزش قرار داشتند پرتوهایی راگسیل کرده وباعث سیاه شدن فیلم شده اند.

 

ازطریق فرآیند حذف ،کشف کردکه "پیچبلاند"که نوعی سنگ اورانیوم است قوی ترین تولید کننده ی پرتو های نادیدنی است .اوبا شگفتی دریافت که لازم نیست این سنگ در مسیر نور خورشید قرار گیرد تا تابشهایی ایجادکند که بر فیلم عکاسی اثرداشته باشد .این پرتوها مربوط به اتم اورانیوم است

                          

بکرل درسال 1896هفت مقاله درموردپرتوزایی (رادیو اکتیویته)-واژه ای که ماری کوری برای آن ابداع کرده بود-نوشت.

اورانیوم عنصری کمیاب وناشناخته بود تاهانری بکرل نشان داد که عنصری تابش سازاست.قدرت نفوذ این تابش بیشتر ازپرتوهای ایکس است وپیچیده ترازآن می باشد.میدانهای الکتریکی ومغناطیسی این تابش را منحرف می کنند واین برآن دلالت دارد که حداقل بخشی ازاین پرتوها ازذرات باردار تشکیل شده اند.بکرل درسال 1900جرم وبار الکتریکی بعضی ازاین ذرات اندازه گرفت .

اوعمدا نمونه ای از رادیم،عنصر پرتوزایی که تازه کشف شده بود درجیب جلیقه ی خود گذاشت وپس ازچند روز گزارش داد که تابش این عنصر سبب سوختگی پوست می شود.

درسال 1903،بکرل و پیر وماری کوری که درکشف پرتوزایی خود به خود ومطالعه ی ماهیت آن همکاری کرده بودند به طور مشترک به دریافت جایزه ی نوبل نایل آمدند.

هانری بکرل درسال 1908فوت کرد.