زندگی نامه ی استیون هاوکینگ

تصمیم برآن شد که دراین وبلاگ بخشی رابه زندگی نامه ی دانشمندان بپردازیم.این دانشمندان الگوهای علمی ما دانش آموزان هستند.به هرحال این نوشته ها ازکتاب 100دانشمند که جهان راتغییر دادند نوشته ی جان هودسن تینر که توسط این جانب طی چندین روز تایپ خواهم کرد.

درابتداازاستیون هاکینگ دانشمند انگلیسی شروع می کنیم:

استیون هاوکینگ متولدسال 1942فیزیکدانی بودکه باتلفیق نظریه ی نسبیت ومکانیک کوانتومی ویژگی های سیاهچاله ها راشرح داد.هاوکینگ درآکسفوردانگلیس زاده شد.اگرچه اوتاسن 8سالگی نمی توانست بخواندوفقط دانش آموزکم فروغی بود.اما تصمیم گرفت تامطالعه ی کیهان شناسی رابه طوروسیع دنبال کند.

                  

اوبه دانشگاه کمبریج رفت وکمی پس ازبیست ویکمین سال تولدش به تصلب  جانبی توام باکاهیدگی عضله،ALS،که درآمریکابه بیماری لوجریک معروف است مبتلا شد.پزشکان نتوانستندهیچ گونه دارو یا درمانی راداین زمینه ارائه دهند.امااوبه رغم این بیماری همچنان به مطالعات خودادامه دادودرسال 1966دکترای خودراگرفت.

هاوکینگ درموردسیاهچاله ها که متراکم ترازهرچیزی که قبلاًدرفیزیک شناخته شده بود هستند به پژوهش پرداخت.سیاهچاله هاازستارگان پرجرمی تشکیل شده اندکه سوخت هسته ای خودراتمام کرده اندوبه نقطه ای باحجم صفروچگالی بینهایت رسیده اند.سرعت فرار درسیاهچاله ها بیشترازسرعت نوراستازاین روآنهارافقط بااثرگرانشی که روی اجسام مجاورخود دارندمی توان شناسایی کرد.فیزیکدانان ابزار ریاضی لازم برای بحث درمورد ماده دراین شرایط رانداشتند.هاوکینگ تشخیص دادکه بهدلیل جرم زیادآنها می توان ازنظریه ی نسبیت انیشتین استفاده کرد ولی به دلیل حجم بسیارکم ازقوانین مکانیک کوانتومی تبعیت می کنند.هاوکینگ اعلام کردکه سیاهچاله های کوچک می توانند درزمان مهبانگکه اصطلاح دانشمندان برای آغازپیدایش جهان است،به وجود امده باشند.درسال 1974،مطالعات اونشان داد که انرژی می تواند ازسیاهچاله هابگریزد.سیاهچاله های کوچکتر می توانند بخارشوندواین فرآیند چنان سریع است که آنها ممکن است منفجرشوندوذراتی رابه صورت تابش گرمایی که به تابش هاوکینگمعروف است گسیل کنند.

هاوکینگ هرگز پزشکی راکه بیماری اوراتشخیص دادوامیدی برای بهبودیش ندادملاقات نکرد.درعوض ،پدرش که یک پژوهشگر پزشکی بود،مشاوراصلی پزشکی اوشد.ازسال 1974شرایط وی طوری بودکه نیازبه کمک بیشتری ازآنچه همسرش برای اومی کرد،داشت.

به مدّت 6سال دانشجویان پژوهشگر به اوکمک می کردندودرسال 1980وابسته به کمک پرستاران شد .تاآنکه ازسال 1986نیازبه مراقبت پزشکی 24ساعته آنان داشت؛زیراشرایط بیماری اوآنچنان پیشرفت کردکه نمی توانست صحبت وبه تنهایی حرکت کند.

هاوکینگ به رغم اینکه فقط به کمک صندلی چرخدار می توانست حرکت کند وسخن گفتن فقط به کمک رایانه ای برایش مقدور بود،مرتّب مسافرت می کرد وبرای شنوندگان فراوان خود سخنرانی می کرد وبه نوشتن ادامه می داد .کتاب او بانام ((تاریخ مختصرزمان))درسال 1988به چاپ رسید وازلحاظ کیهان شناسی موردتوجه عام قرارگرفت،یک کتاب پرفروش بین المللی شد.

درسال 1979،دانشگاه کمبریج کرسی استادی لوکاسین رابه اواعطاکرد.این مقام را300سال پیش ازآن آیزاک نیوتون دراختیارداشت.دردهه ی 1990اومطالعات خودراروی نظریه ای که انیشتین داده بود،دریک نظریه ی واحدبه نام نظریه ی ((وحدت بزرگ))،متمرکزکرد.